Í dag urðu ákveðin þáttaskil í lífi mínu sem neytanda, því að í dag keypti ég í fyrsta sinn kjöt af erlendu dýri þrátt fyrir að ég ætti þess kost að kaupa kjöt af íslensku dýri sömu tegundar. Ég fór sem sagt í Lifandi markað og keypti lífrænt vottaðan kjúkling frá Danmörku.
Nú kann einhver að spyrja hvers vegna ég hafi keypt lífrænt vottaðan kjúkling frá Danmörku þegar nóg var til af íslenskum kjúklingi. Þetta gerði ég vegna þess að ég vildi frekar kaupa kjúkling sem alinn var með lífrænum hætti en íslenskan kjúkling úr þauleldi. Í framhaldi af því kann einhver að spyrja hvers vegna ég vildi lífræna kjúklinginn frekar. Þeirri spurningu gæti ég svarað í löngu máli, en það svar skiptir svo sem engu máli á þessu stigi málsins.
Aðalatriðið í málinu er þetta: Ég og margir fleiri vilja stundum frekar kaupa lífrænt vottaðar vörur en einhverjar aðrar vörur. Íslendingar framleiða mikið af góðum lífrænt vottuðum vörum, en sú framleiðsla dugar hvergi nærri til að mæta eftirspurninni, jafnvel þótt um sé að ræða vörur sem auðveldlega mætti framleiða hérlendis. Kjúklingur er dæmi um slíka vöru. Með öðrum orðum er eftirspurnin eftir lífrænt vottuðum matvörum meiri en framboðið – og fer vaxandi. Þetta þýðir að ný störf verða til við að mæta þessari eftirspurn. Það er hins vegar undir íslenskum framleiðendum og íslenskum stjórnvöldum komið hvort þessi störf verða til á Íslandi eða í útlöndum.
(PS: Áletrunin á kjúklingnum sem ég keypti í dag gefur svolitla hugmynd um það hvernig lífrænt vottaður kjúklingur er frábrugðinn öðrum kjúklingum. Lífrænt vottaði kjúklingurinn var sem sagt alinn í samræmi við gildandi reglur um lífræna framleiðslu, sem þýðir m.a. að meðan hann lifði hafði hann frjálst aðgengi að fóðri og vatni, svo og möguleika á að spóka sig utandyra, baða sig í ryki og róta í moldinni, (sjá myndina hér að neðan). Þar að auki uppfyllti fóðrið hans ákveðin skilyrði og innihélt m.a. engin erfðabreytt efni, hann fékk líklega engin lyf – og svo mætti lengur telja).
Filed under: Sjálfbær þróun, Umhverfismál |
Ég fagna þessu og mun glöð kaupa þessa dönsku. Algjörlega sammála þér. Við erum langt á eftir Evrópuþjóðum í þessum málum. Velferð dýra hefur sjaldan verið forgangsatriði hjá flestum íslenskum bændum og gamlar rótgrónar hugmyndir erfitt að uppræta…en sem betur fer ekki hjá öllum og það er mikil vakning í gangi. Ég er bjartsýn fyrir hönd búdýra, þau megi eiga í framtíðinni gott, frjálst og hamingjuríkt líf.