Ég náði ekki markmiðunum sem ég setti mér fyrir Reykjavíkurmaraþonið á laugardaginn var. Ég hljóp sem sagt maraþonið ekki undir 3:17:07 klst. og tókst ekki að safna 100 þús. kr. fyrir FSMA. En svona gengur þetta stundum – og þá er ekki um annað að ræða en að standa sig betur næst, annað hvort í því að gera það sem maður ætlar sér, eða í því að setja sér markmið.
Maraþonið gekk mjög vel framan af. Fyrra hálfmaraþoninu lauk ég t.d. á 1:34:38 klst, sem er langbesti millitíminn minn í maraþoni til þessa. Og 30 km tóku ekki nema 2:16:47 klst. sem er besti tími sem ég hef náð á þeirri vegalengd. En eftir það var líka innistæðan búin og lokatíminn í hlaupinu varð 3:20:21 klst, eða um 3:30 mín. lakari tími en vænst var. Seinna hálfmaraþonið var þannig á 1:45:43 klst., sem sagt 11 mínútum hægara en það fyrra. Það er alltof mikill munur! Tíminn á seinni helmingnum var þó svipaður því sem ég náði í hálfu Reykjavíkurmaraþoni fyrir 10 árum, þannig að þetta var nú enginn heimsendir. Allt er þetta spurning um við hvað er miðað!
Þetta var annars 9. maraþonið mitt og 4. besti tíminn frá upphafi, sem lítur svo sem ekkert svo illa út.
Söfnunin fyrir FSMA skilaði 37.500 krónum. Það var líka undir væntingum – og reyndar talsvert lægri upphæð en í fyrra. En góðgerðarfélögunum á lista Reykjavíkurmaraþonsins fjölgar jú með hverju ári sem líður, þannig að kannski dreifast framlögin sífellt meira. En 37.500 krónur eru jú 37.500 krónur. Ég er afar þakklátur öllum þeim sem lögðu fram peninga í þessa söfnun, og vona að féð komi FSMA að góðum notum.
Mér hefði þótt gaman að skrifa miklu lengri pistil um hlaupið og allt sem því fylgdi, en annríki við annað leyfir ekki tímafrek ritstörf. Hráa frásögn er þó að finna í Hlaupadagbókinni á www.hlaup.com. Þar er hægt að smella á tengilinn „Félagar“, leita að nafninu mínu og finna viðeigandi færslu með alls konar nördalegri tölfræði og opinskáum lýsingum á líðan minni (eða vanlíðan) í hlaupinu.
Þessi bloggsíða hefur verið alfarið helguð hlaupum síðustu mánuði. Nú verður þar væntanlega breyting á, enda sumarleyfi á enda og þar með mesta hlaupavertíðin. Með haustinu fá umhverfismálin aftur aukið vægi í daglega lífinu og þar með að öllum líkindum einnig á blogginu.
Þessi mynd af connect.garmin.com er svo sem ekkert sérstaklega skýr, en hún sýnir hvernig hraðinn á mér í Reykjavíkurmaraþoninu minnkaði jafnt og þétt eftir því sem leið á hlaupið. Svona á þetta náttúrulega ekki að vera.
Filed under: Hlaup | 2 Comments »
Bloggsíða Stefáns Gíslasonar 