Bloggsíða Stefáns Gíslasonar

Hvar er fjarstýringin Þuríður?

Mannskepnan er skrýtin, alla vega þessi íslenska. Í hennar hópi er nefnilega fólk sem hefur setið mánuðum saman við eldhúsborðið sitt og fjargviðrast yfir því hvað allir séu vitlausir, sérstaklega þessir stjórnmálamenn, þingmennirnir og það pakk allt saman. Þetta hugsi ekki um neitt annað en að skara eld að eigin köku. Nú sé barasta komið að því að fólkið taki þetta í sínar hendur!

Svo gerist það einn góðan veðurdag að fólkinu er fært tækifæri upp í þessar sömu eigin hendur. Fólkið fær sem sagt að velja fulltrúa til að skrifa nýja stjórnarskrá, lýsingu á grunngildum þjóðarinnar, grunn að stjórnun ríkisins, ramma fyrir alla löggjöf. Hljóta þá ekki allir að gleðjast og þyrpast út til að taka þátt í uppbyggingunni? Loksins!

Jú, flestir taka fagnandi því einstaka tækifæri sem nú býðst. En samt eru þeir til sem halda áfram að fjargviðrast við eldhúsborðið sitt, finna stjórnlagaþinginu allt til foráttu, fyrirkomulagið sé fáranlegt og óskiljanlegt, þetta kosti allt of mikið, ekkert komi út úr því nema eitthvert rugl, enda verði örugglega engir kosnir á þingið nema vitleysingar sem hugsi ekki um neitt annað en að skara eld að eigin köku.

Ekkert er algott. En væri ekki samt ráð að grípa tækifærið sem nú gefst til að hafa áhrif, í stað þess að láta vitleysingunum það eftir!? Neikvæðni og nöldur hafa aldrei fært okkur nein lífsgæði! Það eina sem neikvæðnin og nöldrið skila er meiri vanlíðan þeim til handa sem þá iðju stunda. Hinir, þ.e.a.s. hinn glaði meirihluti þjóðarinnar, halda hins vegar hnarreistir áfram för sinni til móts við áskoranir framtíðarinnar, framtíðarinnar sem þeir einir fá að móta!

PS: Er það ekki einmitt þegar vitleysingunum tekur að fjölga í kringum mann sem tími er kominn til að líta í eigin barm?
🙂

Filed under: Stjórnlagaþing | Leave a comment »

Í gær var sagt frá því á vef Bæjarins besta á Ísafirði, að nokkur fjöldi sjómanna geti ekki neytt kosningaréttar síns í kosningum til Stjórnlagaþings á laugardaginn, þar sem þeir voru lagðir af stað í veiðiferð þegar utankjörfundaratkvæðagreiðslan hófst og koma ekki í land aftur fyrr en eftir kosningar. Sjálfsagt er ekkert við þessu að gera héðan af, en þetta er samt alveg óásættanleg staða. Kosningarétturinn er jú hornsteinn lýðræðisins, ekki satt?

Einn frambjóðendanna til Stjórnlagaþings, Eyþór Jóvinsson arkitektúrnemi á Flateyri, er í hópi sjómannanna sem kerfið sviptir kosningarétti með þeim hætti sem hér er lýst. Hann fór á sjóinn 29. október sl., en utankjörfundaratkvæðagreiðslan hófst 10. nóv. Veiðiferðinni lýkur á sunnudaginn, degi eftir kosningar.

Í 48. og 49. grein laga nr. 24/2000 um kosningar til Alþingis eru ákvæði um utankjörfundaratkvæðagreiðslur á skipum, en þessi lög gilda einnig um slíkar atkvæðagreiðslur vegna kosninga til Stjórnlagaþings eftir því sem við á. Í lögunum er gert ráð fyrir að skipstjóri fái afhent utankjörfundarkjörgögn áður en veiðiferð hefst, þ.e. í þeim tilvikum þar sem sýnt er að veiðiferðin standi framyfir kjördag. Í því tilviki sem hér um ræðir var þetta ekki hægt, þar sem kjörgögnin voru ekki tilbúin þegar veiðiferðin hófst. Hins vegar var ljóst hverjir yrðu í framboði og hvernig kosningu skyldi háttað.

Nú hljóta að vakna þrjár spurningar.

1. Hófst utankjörfundaratkvæðagreiðslan of seint?
2. Er kjördagur of snemma?
3. Er kerfið of ósveigjanlegt?

Svarið við fyrstu spurningunni er nei, því að umrædd atkvæðagreiðsla hófst 17 dögum fyrir kjördag eins og lög gera ráð fyrir. Svarið við spurningu nr. 2 er líka nei, því að kjördagur er 17 dögum eftir að utankjörfundaratkvæðagreiðslan hófst eins og lög gera ráð fyrir. Svarið við þriðju spurningunni er já – og er skrifað á milli línanna í hinum svörunum.

Það getur barasta ekki verið að kerfið þurfi að vera svo ósveigjanlegt að ekki sé hægt að tryggja sjómönnum kosningarétt í tilviki sem þessu! Það er vissulega frekar mikið vesen að leita uppi með þyrlu öll þau skip sem um ræðir, afhenda þannig kjörgögn og sækja þau aftur. Auk þess myndi þetta hafa mikil neikvæð áhrif á umhverfið. Hins vegar hlýtur að vera hægt að byggja inn í kerfið sveigjanleika sem gerir rafræna atkvæðagreiðslu mögulega þar sem svona stendur á. Ég veit svo sem ekkert um tæknileg vandamál í þessu sambandi, en þau hlýtur að vera hægt að leysa. Það eru kerfislægu vandamálin sem eru erfiðari viðfangs. Og kerfið er jú ekki skapað af æðri máttarvöldum. Kerfið er mannanna verk, og þess vegna geta mennirnir líka breytt því. Eða er kerfið kannski einhvers konar Frankensteinskrímsli sem lifir svo sjálfstæðu lífi að menn fái ekki rönd við reist?

Lýðræðið þarf að vera fyrir alla, ekki bara okkur landkrabbana!

Filed under: Stjórnlagaþing | Leave a comment »